خانم های کلاس گاهی وقت ها که جلوی روی خودم پشت سرم حرف میزنند، میفهمم ! اما فقط لبخند میزنم
بعد به این فکر میکنم که اگه چند سال پیش بود زمینو زمانو بهم می دوختم که فلانی چطور به خودش اجازه داد با من این طوری حرف بزنه اما الان به خاطر تحمل تنهایی طولانی مدت و این که میدونم بقیه ی جاهای دنیا هم خیلی خبری نیست! و این که تو کشور خودتم طرف تو رو لبخند میزنه بعد میره پشت سرت حرف میزنه و. میبینم همین لبخند زدن بهترین کاره و به خودم دلداری میدم که این خانومه تو شرایطی هم بوده که مهربونی کرده باشه این جوری نیست که فقط بد بگه.
یادمه پارسال که ایران باشگاه میرفتم هم ، یه خانومه بهم یه چیزی گفت که من در جواب از صراحت و صداقتش تشکر کردم :/ فرداش اومد معذرت خواست (کاری که همه کس زیر بارش نمیره )
خلاصه که تا جایی که میشه باید آدم ها را بخشید . اگه هم ظلم واقعی بهت داشتن که کلا خودتو اذیت نکن بی خیالشون شو
درباره این سایت